Porady Duchowe

04 listopada 2025

BÓG JEST MIŁOŚCIĄ, A MY…?

– Bóg jest Miłością doskonałą, pełną, absolutną, nieskończoną.
– Człowiek został stworzony na Jego obraz i podobieństwo jako miłość w zalążku – ma osiągnąć do końca życia swoją pełnię i doskonałość, ma cały stać się miłością. Bez tego nie zostanie przyjęty o Królestwa Miłości – Nieba.
– Kto nie zdąży na ziemi w pełni stać się miłością, musi osiągnąć ten stan w Czyśćcu albo w Otchłani, która jest dla nieochrzczonych miejscem oczyszczenia i oczekiwania na Chrzest.
– Ponieważ w chwili śmierci kończy się czas zasługiwania na wieczną chwałę, Czyściec i Otchłań mogą już być wyłącznie miejscami oczyszczenia ze wszystkiego, co na ziemi nie było miłością. Następuje w nich jakby pranie i reperowanie szaty weselnej, bez możliwości uszycia bogatszej i bardziej okazałej.
– Każda miłość bez uczynków jest martwa. Najdoskonalsza jest wtedy, gdy obejmujemy nią nieprzyjaciół. „Bóg okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami” (Rz 5, 8).
– Bóg chce (może przez Otchłań) przyjąć do Nieba nawet tych, którzy na ziemi Go nie poznali, jeśli zdobyli się w życiu choćby na jeden czyn w odniesieniu do ludzi, podyktowany szczerą miłością. Wynika to z nauczania Jezusa o sądzie, przez który wszyscy muszą przejść, a na którym mogą usłyszeć: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40).
– Bóg posuwa się w swojej miłości do nas do tego, że traktuje nas tak, jakbyśmy byli jedną z Osób Najświętszej Trójcy: „[Ojcze], oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś” (J 17, 22-23).: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem” (J 15, 9). Całej wieczności nie starczy, by pojąć głębię tych słów!!!
– Pełnijmy jak najlepiej swoje powołanie: „Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim. Przez to miłość osiąga w nas kres doskonałości, że mamy pełną ufność na dzień sądu, ponieważ tak, jak On jest [w Niebie], i my jesteśmy na tym świecie” (J 4, 16-17).
(18 października 2025)